Begrijp mij niet verkeerd. De meeste ontwerpen waren werkelijk mooi, zoals van Jan Taminiau en youasme measyou. Toch had het totaal een licht academisch gehalte. Aangeklede paspoppen met een designjasje en weinig concept. Alleen de achtergrond van de ontwerper uitgelicht bij het werk en vernoemd in een daarentegen wel strak vormgegeven boekje. Maar waar de visie op wol van de ontwerpers nu over ging?
Winde Rienstra
Experimenten met het garen, enkele interessante breitechnieken, maar een innoverende modeontwerper kan toch ook zijn eigen stoffen ontwikkelen? En ja natuurlijk kost dit tijd. De keuze lijkt niet verder te zijn gegaan dan gewone stoffen van wol of - de te kunnen gebruiken - biologische of biodynamische wol.
youasme measyou
Een kledingstuk zou in de basis mooi moeten zijn. Hoewel wol een natuurlijk materiaal is, stond deze net als katoen, bekend als schadelijk en dieronvriendelijk. Schapen die tot over de oren in de bestrijdingsmiddelen werden gedoopt en geschoren tot bloedens toe. Ontwerper Winde Rienstra leek hier over na te hebben gedacht, want zij noemt als enige duurzaamheid als belangrijke waarde in haar werk.
Jan Taminiau
Hoewel de insteek van de uit Engeland overgewaaide Campaign for Wool is: 'natuurlijke wol' en het duurzame gebruik door de kwaliteit ervan, zie, lees en hoor je niets over duurzame waarden. Duurzame ontwikkeling begint bij textiel. De wolindustrie, die met name in Australië huist, lijkt dit enigszins begrepen te hebben, maar ook hier is onduidelijk hoever de waarden gaan.
Hyun Yeu
Om vervolgens bij de textielveredeling, zoals het wassen, bleken, afkoken en ontsterken (verwijderen van pap gebruikt voor weven) en het coaten aan te komen. Tijd voor innovatie dus, zodat met betere materialen gewerkt kan worden, om vooral het designgehalte van de ontwerpers up-to-date te houden.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten